කොස්ස

මුලින්ම කියන්න ඕනෙ මේක ඊයකින් ආපු කුනුහබ්බයක්.ඔය චූටි බබාල මේක නොබැලුවට කමක් නෑ. ආයෙ හොරෙන් බලල මෙන්න මූ කුනුහබ්බ ලියනවෝ කියන්න ඔට්ටු නෑ.
 
       .
       .
       .
       .
       .







බල්ගේරියාවෙ ජීවත් වුන අවුරුදු 14ක හුරු බුහුටි දැරිවියක් කොසු කර්මාන්තශාලාවක වැඩට ගියා.මාස දෙකයි ගියෙ මෙන්න මේ කෙල්ල අඬාගෙන එනව බොසා ලඟට.
බොස්: මොකක්ද දරුවො ප්‍රශ්නෙ?
කෙල්ල: මට තවත් මෙහෙ වැඩ කරන්න බෑ සර්. මම අස්වෙනවා.
බොස්: එහෙම නෙමෙයි මෙහෙට ඇවිත් වාඩි වෙන්නකො. දැන් කියන්න මොක්ක්ද කාරනේ?
කෙල්ල: නෑ සර් මට මෙහෙ වැඩ කරන එක එපාවෙලා තියෙන්නෙ. තව එක මොහොතක්වත් මම මෙහෙ වැඩ කරන්නෙ නෑ.
බොස්: ඇයි දරුවො, මෙහෙ ඉන්න සේවකයෙක් ප්‍රශ්නයක් දැම්මද? නැත්නම් පඩි මදිද? ඔයා හොඳට වැඩ කරන ලමයෙක්.
කෙල්ල: එහෙම මුකුත් නෑ සර්. මට වැඩකරන්න බෑමයි.
බොස්: මම ඔයාට උසස්වීමක් දෙන්නම්. ඔයා වගේ දක්ශ ලමයි අපේ ෆැක්ට්‍රියට ගොඩක් වටිනවා.
කෙල්ල: අනේ සර්, මට උසස්වීම් ඕනෙ නෑ. මම හෙට ඉඳන් වැඩට එන්නෙ නෑ.
බොස්: ඔයා අස්වෙන්න හේතුවක් තියෙන්න එපායැ. මොකක්ද හේතුව.
කෙල්ල: සර් බබා. හේතුව සර් දන්නෙ නැත්නම් වෙන කවුද දන්නෙ.
එහෙම කියපු කෙල්ල තමන්ගෙ යට ඇඳුම පාත් කොරලා බොසාට අහවල් එක අසල තිබුන රෝම පෙන්නුවා.
කෙල්ල: මේ බලන්න සර්, මේවා මෙහෙ වැඩට එන්න කලින් තිබුනෙ නෑ. මේව කොසු වල කෙඳි. මේක ඇතුලෙ වැඩ කරන හින්ද තමයි මෙහෙම වෙලා තියෙන්නෙ.
කෙල්ලගෙ මෝඩකම දැනගත්ත බොසා කෙල්ලට ඇත්ත කියල දෙන්න හිතුවා.
එහෙම හිතලා තමන්ගෙ කලිසමයි චූටි කලිසමයි පාත් කරල අහවල් ස්තානෙ පෙන්නුවා. ඊට පස්සෙ
"ඒක ස්වාභාවිකයි දරුවො. මේ බලන්න මගෙත් තියෙනවා." කියල කිව්වා.
කෙල්ල  හුඟක් බය වුනා. ඇස් ලොකු උනා.
"අනේ සර් මම මේ දැන්මම අස්වෙනවා. මට හිතෙන්නෙ දැනටමත් හුඟක් පරක්කුයි වගේ" කියලා ඉක්මනටම දොර ගාවට දිව්වෙ ආයෙ මේ පැත්ත පලාතක එන්නෙ නෑ කියල හිතාගෙන.
බොස් වහාම කෙල්ලව නැවැත්තුවා. නවත්තලා "මොකද මේ පණ කඩාගෙන දුවන්නෙ ?" කියල ඇහුවෙ බොසුත් අන්දුන් කුන්දුන් වෙලා හිටපු හින්දමයි.
කෙල්ල බොස්ගෙ පැත්ත හැරිල බැලුවා. බලලා " සර්ට කෙඳිටිකක් විතරක් නෙවෙයි ලොකු මිටකුත් තියනවනෙ" කියල දුවන්න පටන්ගත්තා.